Nöbetçi Eczaneler
Acemi Ocağı, Osmanlı ordusunun asker ihtiyacını karşılamak amacıyla kapıkulu ocaklarına ve özellikle yeniçeri ocağına asker yetiştirmek üzere 1362 yılında birinci murat zamanında kurulmuş teşkilattır. Osmanlı devleti Rumeliye doğru genişlemeye başlayınca daimi bir orduya dolayısıyla daha fazla askere ihtiyaç duymuş bu nedenle savaşta esir alınan Hıristiyan çocukları Türk terbiyesi ile yetiştirerek yeni bir askeri sınıf meydana getirmiştir.
Savaşlarda alınan Esirler arasında Gelibolu da kurulan acemi ocağına ayrılanlara acemi olanı denilirdi. Bunlar hem Türkçeyi konuşmaları hem de İslâm geleneklerine göre eğitilmeleri için köylerdeki çiftçilerin yanlarına verilirdi. İstanbul’un fethinin ardından Şehzadebaşı’nda bir acemi ocağı kuruldu ve adaylar arasında ki gençler oda hizmetlerinde yetişkin onlar ise yapı işlerinde tersanede odun depolarında kayık ve gemilerde görevlendirildi.
Zeki ve yakışıklı olanlar ise Enderun’da İbrahim Paşa sarayında eğitime alınır daha sonra devlet hizmetine yönlendirilirdi. Pek çok devlet yüksek görevlisinin içinde yetiştiği acemi ocağından zamanla devşirme usulü gözetilmemeye başladı ve kent çocuklarını acemi oğlanı olarak kabul edildi bu acemi ocağının yozlaşmasına neden oldu .1826 da ise Yeniçeri Ocağı ile birlikte ortadan kaldırıldı.