ARDIÇ ORMANLARINDA REHABİLİTASYON ÇALIŞMALARI

Ardıçlarda %10-40 arası kapalı ormanlar ve bitişiğindeki bozuk alanlar rehabilitasyon sahaları olarak ele alınmalıdır. Ardıç yetişme ortamlarının ekstrem ikim değerlerine sahip kuşaklarda oldukları düşünülürse, diğer türlerle yapılan çalışmalardan biraz daha farklı ve yoğun çalışmayı gerektirdiği söylenebilir. Bu ekstrem iklim değerlerinde orman onarım çalışmalarında tek bir yöntemin kullanılması düşünülemez. Bu nedenle orman kurma yöntemlerinin bileşiminden yararlanılmalıdır. Rehabilitasyon sahası özelliklerine göre planlanmalı buna bağlı olarak ta; doğal yoldan gençlik elde edilecek sahalar, ağaçlandırılacak sahalar, tohum ekimi yapılacak sahalar önceden belirlenmelidir. Doğal yoldan gençleştirilmesi mümkün olmayan fakat toprak işlemenin olanaklı olduğu alanlarda ağaçlandırma tercih edilmelidir. Hatta ekstrem alanlarda tüplü fidan dikimine öncelik verilmesinde yarar vardır. Toprak işlemenin mümkün olmadığı kayalık alanlarda ise tohumdan eşeyli gençleştirme yöntemlerine başvurulmalıdır. Bunlar doğrudan tohum ekimi, doğal yoldan gençlik elde etme ve bunların kombinasyonudur. Bazı aşırı kurak alanlarda ise daha derin toprak işlemesine ve ilk yıllarda sulama ve gübreleme uygulamalarına da gidilmesinde yarar vardır (GÜLTEKİN 2005; GÜLTEKİN 2006).

Tohumdan gençlik elde etme yöntemi yeterli tohum kaynağı olan kayalık alanlarda, toprak işlemenin mümkün olmadığı sahalarda kullanılmalıdır. Toprak işlemenin mümkün olduğu alanlarda dikim yöntemi tercih edilmelidir. 1+0 yaşlı ardıç fidanlarının ekstrem sahalardaki ağaçlandırma çalışmalarında oldukça başarılı sonuçlar vermektedir. Doğal gençleştirme ve tohum ekimi yöntemi ile elde edilen fidanlar 4. yıllarında 1 yaşlı fidanlarla ağaçlandırılan sahalardaki fidanların boylarına ulaşmaktadır. Bu nedenle çoğu alanlarda fidan dikim yöntemi daha ekonomiktir ve saha daha çabuk bağımsızlığına kavuşur. Tüplü fidan dikiminde özelliklede 1+1 veya 2+0 fidan kullanımı bu sürecin kısalmasında önemli bir etkendir. Bu taktirde tamamlama ve bakım giderlerin en aza iner (GÜLTEKİN, 2005; GÜLTEKİN, 2006).

Doğal gençliklerin elde edildiği alanlarda, fidan gelişimine olan etkisi de dikkate alınarak yeterli çimlenmenin elde edilmesini takiben sahanın boşaltılması önemlidir. Ardıç ağaçlarının verimsiz alanlarda geliştirdiği kök sistemi çoğu zaman gövde ağırlığı kadardır ve mevcut suyu kullanmada kendi gençliği dahil tüm türlere üstünlük sağlamaktadır (GÜLTEKİN 2005; GÜLTEKİN 2006).

Dikim yöntemi tercih edilen alanlar ise saha baştan boşaltılıp ardından toprak işlemesi yapılmalıdır. Ülkemizde geniş alanlar kaplayan boz ve yağ ardıç ormanlarının rehabilitasyon çalışmalarında, toprak işlemenin mümkün olduğu alanlarda fidan dikilmeli, toprak işlemenin olanaklı olmadığı alanlarda ise doğal yoldan sahaya ulaşacak tohumlara ilave görülürse çimlenme engeli giderilmiş tohum ekimi kombinasyonu uygulanmalıdır. Bu çalışmalar esnasında, alanları iyice daralmış ve yok olma sürecine girmiş yağ ardıç ağaçlarına mutedil müdahale yapılırken yaşlanarak içten göçme özelliği olan boz ardıç ormanları uygun alanlarda hızla üretime sokulmalıdır (GÜLTEKİN 2005; GÜLTEKİN 2006).
Alıntıdır.