Nöbetçi Eczaneler
Bilimsel araştırma yada organ yada doku nakli için kullanılan cesede verilen isimdir.Bilimsel araştırmalarda kullanılan kadavralar, formaldehit ile mumyalanmış şekilde saklanırlar.Böylelikle dokular uzun süre araştırma için kullanılabilir.
Tarihte anatomi ile ilgili ilk yazılı bilgiler MÖ. 500’lerde yaşayan Croton’lu Alcmeon’a aittir.İskenderiyeli Herophilos (MÖ.330-250) ilk kez insan kadavrası ve canlı bedenler üzerinde bilgi edinmek amacıyla çalışmıştır.Eski Mısır’da disseksiyon (araştırma amaçlı cesetlerin kesilmesi) mumyalama amacıyla kullanılırken Çin’de 1241 yılında kurulan adli tıpta ilk defa bir mahkumun vücudu yasal olarak kesilip parçalanmıştır.
Tıpta disseksiyon bugünkü anlamında sağlıklı bir yapıya Rönesans’a kadar kavuşamamıştır.14-16yy.’larda Rönesansla beraberinsanı keşfetmeye yöneliş artmıştır.Andreas Vesalius, Gaben’in ortaya koyduğuklasik bilgilerden insan anatomisini kurtarmış , detaylı kadavra araştırmaları yapılmıştır.1543 yılında insan vücudunun araştırması olan ünlü eseri ‘’De Humani Corporis Fabrica’’ yayınlanmıştır.17.yy’dan sonra disseksiyon tıp eğitiminin ayrılmaz bir parçası olmuş ancak o dönemde kadavra bulmak çok güçtü.
Osmanlıda ise ,Tanzimattan sonra sınırlı şartlarla padişah Abdülmecid tarafından disseksiyon ve otopsilere izin verilmiştir.1841 yılından itibaren Türk Tıp Eğitimi tarihi içinde proğramlı olarak bilimsel disseksiyon yapılmıştır.
