Lejyon, ilk defa Roma İmparatorluğu döneminde kurulan , meslek olarak askerliği seçmiş kişilerden oluşan birliğe verilen isimdir.Romalılar döneminde Roma vatandaşlarına servetleriyle orantılı olarak askeri görevler verilirdi.Yoksullar askere alınmazdı.Ancak daha sonraları Romalı general Gaius Marius bu durumu değiştirdi ve gönüllü olan herkesi askere aldı.Böylece kazanacakları parayı düşünen yoksullarda askere yazıldı.Piyade ve süvari birliklerinden oluşan lejyon sayısında artış oldu.
Roma tarihi boyunca değişiklikler gösterdiyse de cumhuriyet döneminde ortalama 5000-6000 askerden oluşan lejyonlarda , erken ve orta imparatorluk döneminde yaklaşık 5400, imparatorluğun son dönemlerinde ise 2000 civarında asker görev yapıyordu.Roma İmparatorluğunun güvenliği büyük ölçüde , çok sıkı bir disiplinle eğitilen bu lejyon birlikleri tarafından sağlanıyordu.Ana gelirleri maaşları olan askerler, yeni imparator tahta çıkınca para alıyorlardı.Ayrıca savaşta kazanılan yeni yerlerde de yağma hakları vardı.Günümüzde lejyon, yabancı gönüllülerden yada paralı askerlerden oluşan birlikler için kullanılmaktadır.Savaş halindeki devletlerin özellikle de bağımsızlıkları için savaşan küçük devletlerin yabancılardan oluşturdukları düzensiz birliklere de’’yabancı lejyonu’’ adı verilir.Bu birliklerin en bilineni , Fransa’nın Cezayir’deki direnişi kırmak için 1831’de Fransız subayların komutasındaki yabancı gönüllülerden kurduğu ve daha sonra başka sömürgelerde kullandığı yabancı lejyonudur.